özel dokuma Dokuma, bir kumaş oluşturmak için ipliklerin birbirine geçirilmesi olarak tanımlanmaktadır ve teknikte bilinen geleneksel yöntemler kullanılarak uygun şekilde gerçekleştirilmektedir. Tezgâh, atkıyı iki rapi, bir verici ve bir alıcı kullanarak taşımaktadır. Alıcı, atkıyı tezgahın bir tarafından yarısına kadar götürüp ve onu alıcıya geçirmekte, sonra ters yönde prosedürü gerçekleştirmektedir.
Dokuma, atkı ve çözgü ipliklerinin dikey açı yapacak şekilde, birbirinin altından, üstünden geçirilmesiyle ortaya çıkan düz yüzeyli tekstil ürünüdür. Dokumacılıkta, kumaşı oluşturan iki iplik sisteminden kumaşın enine doğru yani kumaş kenarına dik olarak yerleşenlere atkı denilmektedir. Bahsedilen atkıların geçirildiği uzunlamasına iplere de çözgü denilmektedir. Atkı iplikleri, çözgü iplikleriyle dik açılıdır. Bu iki iplik birlikte kumaşın dokusunu oluşturur. Atkı iplikleri, eski tip mekikli dokuma tezgâhlarında, masuralara aktarılırdı. Bu aktarma esnasında; iplik, düğümlerden ve zayıf yerlerinden arındırılır. Bu sayede dokuma esnasında ipin kopma riski en aza indirilirdi. Yeni tip dokuma tezgâhlarında (ipi büyük sarımlı bobinlerden alan dokuma tezgâhları) atkının aktarma yapılması kumaş üretimini hızlandırır ve temiz bir iş çıkmasını sağlar. Kumaşın zemin renginin belirlenmesinde, atkı ipliğinin rengi çözgü ipliğinin rengine nispeten daha etkilidir
